थपौं म्याद ! खाऔँ भत्ता !!

अस्ति तिमी शाही शासनले लखेट्दा
मेरै घरमा लुकेका थ्यौ ।
साँदेको आलु र फुक्को चिउरा दिँदा नि
आँङ तन्कने गरी धोकेका थ्यौ ।

न तिम्रा केही काम हुन्थ्यो,
न खल्तीमा चुनदाम हुन्थ्यो ।
फाटेको कमिजको भित्र बरु
ढाडमा नीलडाम हुन्थ्यो ।

तिमी मैले दिएका भात नपचुन्जेल
देशप्रेम र सुधारका कुरा गर्थ्यौ ।
लाग्थ्यो अब जिम्मा पाए,
देश निर्माण पुरा गर्थ्यौ ।

                        

कसैले झण्डा, कसैले डण्डा देखायौ,

त्यही बेला पनि जनतै लाई सतायौ ।

भन्थ्यौ हामी त तिम्रै मान्छौ हौँ,

पद पाउने बित्तिकै तर जात जतायौ ।

न शरम न लाज,
सत्ता-शक्तिमा मस्त छौ ।
न कानुन न संविधान,
भत्ता-भक्तिमा मस्त छौ ।

मिलेरै खान्थ्यौँ, जुधेरै खान्थ्यौ,
देश र जनता पो घाँडो भो ।
तिम्रो बाचा वचन झूट्टा,
संविधान त खाने भाँडो भो ।

थपौं म्याद खाऔँ भत्ता,
संविधान त बन्दै गर्ला ।
गरौँ वण्डा बाँडौ सत्ता
भन्नेले जे-जे भन्दै गर्ला ।