केही मुक्तकहरू !

मेरो प्रेम

प्रेमलाई सबैले अन्धो भन्छन्,
प्रेमी सबैलाई पागल लाग्छ ।
अन्धो प्रेमको म पागल प्रेमीलाई,
तिम्रो केश पनि बादल लाग्छ ।

बोतलको महानता

तिमी रङ्गहीन भएर पनि मलाई रङ्गीन बनाइ दिन्छौ ।
तिमी सामान्य हुँदा-हुँदै मलाई अजीव बनाइ दिन्छौ ।
वाह! साथी तिमी कत्ति महान् छौ,
तिमी आफैँ रित्तिएर मलाई सजीव बनाइ दिन्छौ ।

वास्तविकता

मलाई 'नि थाहा छ तिमी,
एकान्तमा टोलाएको ।
चञ्चल-चञ्चल नयन तिम्रा,
मलाइ देख्दा लोलाएको ।
भीडमा सधैँ नचिने झैँ गर्दै,
बेहोसीमा बोलाएको ।

कोरा सत्य

शून्यतामा मात्रै हैन,
भीडमा पनि बिलाइदिन्छु म ।
आफू पिउँदन त के भयो,
दुनियाँ लाई पिलाइदिन्छु म ।

आँखाको भाषा

मैले सोध्न नसकेको प्रश्नको,
उनले नबोलीकनै जबाफ दिइ सक्दा पनि,
मनमा सधैँ शङ्का उठ्छ ।
कतै आँखाको भाषा पढ्दा गल्ती त भएन ।