ब्लगरले किन ढिला लेख्छन् ?

ब्लग लेख्न थालेको चार वर्ष पुरा भइसकेको छ र मेरो आफ्नो ब्लग पाँचौं वर्षमा हिँड्दै छ । यस बीचमा कहिले हप्तामा ३-४ वटा त कहिले ३-४ हप्तामा एउटा पोस्ट समेत लेखियो । लेख्न थाले पछि विषय वा सामाग्रीको अभाव भने प्राय: खट्किएको छैन । तर पनि विविध कारणवश बेला बेलामा ब्लग लेख्न ढिला हुने गर्छ ।

मेरो मात्रै हैन्, मैले देखेको नेपाली ब्लग जगतमा रहेका मेरा सहयात्री पुराना ब्लगरहरू र नयाँ ब्लगरहरूमा समेत यो ‘नियम’ लागु हुन्छ । नियमित लेख्ने ब्लगरहरू पनि कहिलेकाहीँ ‘अनियमित’ हुन्छन् र ढिला लेख्छन् । त्यसैले आज म ब्लगरहरू किन ढिला लेख्छन् भन्ने बारेमा नै ब्लग लेख्दैछु । केही आफ्नै अनुभव, केही सहयात्री ब्लगरहरूको सोच अनि केही ठट्टा ... मेरो विचारमा ब्लगरहरूले ढिला लेख्नुमा यीनै कारणहरू नै प्रमुख छन् । केही छुटेको वा नपुग भएको भए तपाइहरू पनि थप्नुस है !

यो लेखौं कि त्यो लेखौँ: कहिलेकाहीँ ब्लगरसँग यत्ति विषय वा सर्जाम हुन्छन् कि ऊ ‘यो लेखौं कि त्यो लेखौँ ‘ भन्नेमा नै निधो गर्न सक्दैन् । कम्प्युटरमा रहेका आधा-अधुरा गजल पुरा गर्ने कि, देशको जल्दो बल्दो विषयमा आलेख तयार गर्ने । आउँदै गरेको कुनै चाडको वारेमा लेख्ने कि दिमागमा रहेको नयाँ कथालाई उतार्ने । उ सोचमा नै व्यस्त हुन्छ र कुनै निधो गर्न सक्दैन् । त्यत्तिकैमा समय बित्छ यता उसको गजल पनि पुरा हुँदैन भने उता जल्दो बल्दो विषय पनि बासी भइसक्छ । सोच्दा सोच्दै आउँदै गरेको चाड बिति सक्छ र दिमागमा तयार कथाको प्लट पनि दिमागमै पुरानो हुन्छ । अनि ब्लगर ब्लग लेख्न ढिला हुन्छ ।

के लेखौँ, के लेखौँ : कहिलेकाहीँ स्थिति माथिको भन्दा बिलकुल विपरीत हुन्छ । काम, पढाइ वा अन्य विविध झमेलामा फसेको ब्लगर करिब करिब ‘दिमाग शुन्य’ स्थितिमा हुन्छ । यति बेला विषय व विचारको विविधताले ‘यो लेखौं कि त्यो लेखौँ ‘ हैन्, ब्लगरलाई ‘के लेखौँ के लेखौँ ‘ हुन्छ । यदाकदा आइपर्ने यस्तो व्यस्तताको स्थितिमा ब्लगर आफैँ ‘हैन, मैले पहिला पहिला कसरी दिनमा एउटा समेत ब्लग लेख्दो रहेछु’ भनेर गम खान्छ र फेरि पनि उ ब्लग लेख्नमा ढिला हुन्छ ।

कमेन्ट नै पुगेको छैन्: कुनै बेला ब्लगरले निकै मेहनत गरेर एउटा पोस्ट तयार गर्छ । मानवीय सोचको परिधि वा करिब करिब दार्शनिक कोटीको ‘लेख’ तयार भएको अनुभव गर्छ । कहिले विज्ञानको नविनतम विषय वा कहिले भने राजनैतिक वृत्तको विचारोत्तेजक पोस्ट तयार भएको उसलाई लाग्छ । तर ३-४ दिनसम्म पनि पोस्टमा न त एउटा कमेन्ट आउँछ, न त कसैले ‘लाइक’ गर्ने वा सामाजिक सञ्जालमा सेयर नै गर्छन् । आफ्नो त्यस्तो उत्कृष्ट पोस्टमा प्रतिक्रिया नदेख्दा उ सोच्छ “सायद पाठकहरूले यही पोस्ट नै पढ्न भ्याएका छैनन्” । उ पाठकहरूलाई आफ्नो सानदार पोस्ट पढ्ने समय दिन्छ र अर्को पोस्ट लेख्दैन (यही बीचमा उसका नियमीत पाठकहरूले समेत त्यो पोस्ट आधा भन्दा बढि पढ्न अल्छी मानेको कुरा भने उसले थाहा नै पाउँदैन्)

कमेन्टको ओइरोको पिर: हो, कहिलेकाहीँ प्रतिक्रिया नआएर समस्या त कहिले भने कमेन्ट धेरै भएर पनि ‘टेन्सन’ हुन्छ । कुनै पोस्टमा कहिलेकाहीँ ब्लगरले सोचे भन्दा बढि चर्चा पाउँछ । अनि अर्को पोस्ट लेख्ने बेलामा ब्लगर त्यसलाई पनि अघिल्लो पोस्ट जस्तै ‘स्तरिय’ बनाउने तर्फ सोच्छ । लेखि सकेको पोस्टमा शब्दालङ्कार, दर्शन वा आयतन र ओज थप्ने काममा लाग्छ । गर्दा गर्दै उसको पोस्ट फेरि ढिला हुन्छ ( अनि जबरजस्ती थोपरिएका शब्दालङ्कार, दर्शन वा आयतन र ओजनले पनि ब्लगलाई झन हल्का र फितलो बनाएको कुरा पनि उसलाई धेरै पछि मात्रै थाहा हुन्छ)

ह्या..लेखेर के नै हुन्छ र?: कुनै कुनै बेला बल्लगर लेख्दा लेख्दै थाक्छ। लगातारका ३-४ वटा पोस्ट ‘फ्लप’ भएपछी उसको दिमागमा ‘आ...... लेखेर के हुन्छ र?’ भन्ने विचार पलाउँछ । न म पत्रकार, न यो मेरो पेशा....किन लेख्ने त? भन्ने भाव मनमा दह्रो हुन्छ । हुँदा हुँदा उ बित्थामा ब्लग लेख्ने धुनमा यत्तिका समय खेर फालिएछ भनेर समेत सोच्छ । एकदिन अचानक कुनै जमघट वा भेटघाटमा उसलाई, उसले सोच्दै नसोचेको कुनै व्यक्तिले ‘ओहो... तपाईँको अस्तिको पोस्ट त साह्रै घतलाग्दो थियो नि !” भनिदिन्छ । उसमा फेरि ब्लग लेख्नको उर्जा लबालब भरिन्छ । तर यति बेलासम्म उ फेरि ब्लग लेख्न ढिला भइसकेको हुन्छ ।

अरूले नि त लेख्या छैनन् नि त: ब्लगरको दिमागमा कहिलेकाहीँ वर्षातको च्याउ भन्द पनि बढि सर्जाम भरिन्छन् । उ फेरि ‘यो लेखौँ कि त्यो लेखौँ ‘ को स्थितिमा हुन्छ । तर आफ्नो ब्लगमा भएको सहयात्री ब्लगरको फिडमा यसो नजर दौडाउँछ । करिब हप्ता दिन बित्न लागि सक्दा पनि सहयात्री ब्लगरहरू पनि कसैले केही लेखेका छैनन् । ‘हैन अरुले नि त लेख्या छैनन् नि ‘ ऊ मनमनै सोच्छ । ‘ मैले मात्रै किन लेख्ने’ ....’दिन दिनै लेख्यो भने अझ पाठक र साथीहरूले समेत आफूलाई ब्लग लेख्ने बाहेक केही काम नभएको ‘बेकारी’ सम्झन्छन् कि भन्ने डर समेत मनमा पैदा हुन्छ र उ जुटी सकेको सर्जामलाई पनि पन्छाउँछ । उ फेरि पनि ब्लग लेख्न ढिला हुन्छ ।

ढिलै होस यसपाला ‘धाँसू’ ब्लग लेख्छु : कुनै बेला ब्लगर अब चानचुने विषयमा कलम नचलाउने विचारमा पुग्छ । छिटो छिटो धेरै लेख्नु भन्दा एउटै तर दह्रो पोस्ट तयार गर्ने विचार गर्छ । दिनदिनै टाँसिएका सबै ब्लगरहरूको पोस्ट पढ्छ र यी सब भन्दा गहिरो र वजनदार विषय तयार गरेर मात्रै ब्लगमा पोस्ट गर्ने सोचमा पुग्छ । यही ‘धाँसू’ लेख्ने कल्पना गर्दा गर्दै उसको ‘सामान्य’ ब्लग पनि तयार हुँदैन् । ‘होस् स्तरीय ब्लग समय समयमा लेख्दै गरौंला...अहिलेलाई नियमित हुन एउटा ब्लग ‘पेल्दिउँ’ भनेर उ फेरि स्थीतिको धरातलमा फर्केर एउटा ‘एभरेज’ पोस्ट तयार गर्छ । तर फेरि पनि उ ब्लग लेख्न ढिला भइसकेको हुन्छ ।

अरू पनि कारण छन् कि... लेख्नुस् है त

Happy Blogging！