प्यूठान—प्रकृतिको आँखीझ्याल !

गएको हप्ता नितान्त व्यस्तताको बीचमा बित्यो । कामको सिलसिलामा धुलो-धूवाँको काठमाण्डौ छाडेर हरियाली र स्वच्छताको गाउँमा पुगेको थिएँ । हो, म काठमाण्डौ देखि करिव चारसय किलोमिटर परको प्यूठान जिल्लाको गोठीबाङ्ग, भिङ्ग्री आदि गाउँमा थिएँ ।

हुन त तस्विर खिच्नको लागि कुनै स्थान विशेष वा ‘स्पट’ थिएन त्यहाँ, तर फोटोमा उतार्नको लागि सुन्दरताको कुनै कमी थिएन । वा भनौ करिब करिब जता फर्कियो उतै कैद गर्न लायक दृश्यहरू थिए त्यहाँ । आजको पोस्टमा त्यही गाउँको हरियाली र माटोको सुवास । तस्बिर ठूलो पारेर हेर्न सोही तस्बिरमा क्लिक गर्नु होला तस्बिर आफैँ अर्को पेजमा ठूलो आकारमा खुल्ने छ ।

(गाउँको एउटा कुना --  सायद प्रकृति-दर्शनको आँखीझ्याल)

 

(बाटो छेउको एउटा सानो घर - - कुनै प्राचीन ऋषिको कुटीको झझल्को दीँदै)

(यीनै किसान दाइले यहाँ मेहनत गर्छन र त मानो मुरी बनेर फर्कन्छ)

(खालि छ र त सुन्दरता पनि छ – यहाँको खालिपनलाई कंक्रिटले कहिल्यै नढाकोस्)

(नागबेली बहदैँ राप्तिमा मिल्न आतुर माण्डवी)

(गोधूलिमा आकाश र जमिनको अदभुत मिलन)